Getuigenis (Ton)
Graag getuig ik van God die, door middel van dromen en zonder dat ik er om vroeg, mij heeft gezocht en geroepen. Hij heeft mij met groot geduld, trouw en liefde verlost uit mijn ellende! Daar dank ik Hem voor.
Mijn jeugd was niet al te best en als kind kreeg ik maar al te vaak te horen dat het mij allemaal niet zou lukken om het goed te doen in deze wereld. Volgens moeder zou ik later nooit een huishouden kunnen hebben. Ik zou dit niet kunnen en dat ook niet, eigenlijk niets. Vader was milder, herinner ik mij, maar ondanks dat weerhield het mij niet om als dertienjarige jongen het ouderlijk huis te ontvluchten. Ik zwierf keer op keer, zeker tot mijn vijftiende, over straten en pleinen en ik vergeet nooit dat mijn vader mij een keer vond en mij mee naar huis nam. Dat was heel bijzonder,, vooral toen ik hoorde dat hij moeder goed de waarheid vertelde en het helemaal niet eens was met haar houding en uitspraken naar mij toe.. Vaders woorden hebben niet echt geholpen want moeder veranderde niet, maar toch hadden mijn vaders woorden mij getroost, het is een mooie herinnering.
Mijn vader vond mij ooit op straat, maar God de Vader zocht mij ook en riep mij bij Zich.! Het heeft best wel lang geduurd voordat dit mogelijk was. Nadat ik een aantal hartinfarcten kreeg waar ik toch altijd weer min of meer van herstelde, heb ik inmiddels nu een ingebouwde pacemaker omdat mijn hartfunctie nog maar dertig procent is, ik moet dus voorzichtig zijn.
Na één van die hartinfarcten ontving ik een droom en zag de Heer, Jezus. Ik wist dat Hij het was en mijn leven sloeg als een blad van een boom om. Meteen begreep ik dat ik veel dingen achter mij moest laten om met Hem verder te kunnen gaan.
Vele jaren later ontving ik weer een droom waarin ik Jezus herkende, maar ik kreeg er nu ook een beeld bij van een vrouw, het bleek om Gerda te gaan die ik al best lang kende. Meteen wist ik dat ik mijn verdere leven met haar wilde delen en haar nooit meer zou verlaten. We zijn voor de wet getrouwd, nog niet in de kerk. Met vallen en opstaan wilde ik toch dicht bij God blijven, alhoewel ik ook het gevoel had Hem soms uit het oog te verliezen, Hem kwijt te raken. Bidden….tja maar bidden vond ik toch ook best moeilijk! Hoe kom ik dichter bij God? IK ontmoette een geestelijke die mij heeft geholpen en voor mij heeft gebeden. Hij bracht mij weer terug naar mijn Hemelse Vader waar ik nu nog steeds ben. Ik denk nog na over het trouwen in de kerk en de doop in water en geest waar ik sinds kort ook gesprekken over heb.
Op mijn werk spreek ik met collega's over gebeurtenissen die in de Bijbel staan. Zij willen er vaak wat over horen en dat is fijn. Laatst gaf ik ze uitleg over de engel Gabriël, een Hemelse boodschapper en Maria. en het groepje collega's, die om mij heen stonden werd steeds groter, geweldig vond ik het. Ik nodigde ze ook uit om mee te gaan naar de samenkomst waar ik tijdens die dienst mijn getuigenis zou gaan vertellen, maar helaas, er kwam niemand opdagen. Wel jammer, maar toch ben ik blij dat ik ze had uitgenodigd, want ik deed het voor de Heer die altijd kijkt naar het hart van ieder mens persoonlijk!
Dit is mijn getuigenis voor de Heer en voor iedereen die het wil lezen en horen.
Ton.
Graag getuig ik van God die, door middel van dromen en zonder dat ik er om vroeg, mij heeft gezocht en geroepen. Hij heeft mij met groot geduld, trouw en liefde verlost uit mijn ellende! Daar dank ik Hem voor.
Mijn jeugd was niet al te best en als kind kreeg ik maar al te vaak te horen dat het mij allemaal niet zou lukken om het goed te doen in deze wereld. Volgens moeder zou ik later nooit een huishouden kunnen hebben. Ik zou dit niet kunnen en dat ook niet, eigenlijk niets. Vader was milder, herinner ik mij, maar ondanks dat weerhield het mij niet om als dertienjarige jongen het ouderlijk huis te ontvluchten. Ik zwierf keer op keer, zeker tot mijn vijftiende, over straten en pleinen en ik vergeet nooit dat mijn vader mij een keer vond en mij mee naar huis nam. Dat was heel bijzonder,, vooral toen ik hoorde dat hij moeder goed de waarheid vertelde en het helemaal niet eens was met haar houding en uitspraken naar mij toe.. Vaders woorden hebben niet echt geholpen want moeder veranderde niet, maar toch hadden mijn vaders woorden mij getroost, het is een mooie herinnering.
Mijn vader vond mij ooit op straat, maar God de Vader zocht mij ook en riep mij bij Zich.! Het heeft best wel lang geduurd voordat dit mogelijk was. Nadat ik een aantal hartinfarcten kreeg waar ik toch altijd weer min of meer van herstelde, heb ik inmiddels nu een ingebouwde pacemaker omdat mijn hartfunctie nog maar dertig procent is, ik moet dus voorzichtig zijn.
Na één van die hartinfarcten ontving ik een droom en zag de Heer, Jezus. Ik wist dat Hij het was en mijn leven sloeg als een blad van een boom om. Meteen begreep ik dat ik veel dingen achter mij moest laten om met Hem verder te kunnen gaan.
Vele jaren later ontving ik weer een droom waarin ik Jezus herkende, maar ik kreeg er nu ook een beeld bij van een vrouw, het bleek om Gerda te gaan die ik al best lang kende. Meteen wist ik dat ik mijn verdere leven met haar wilde delen en haar nooit meer zou verlaten. We zijn voor de wet getrouwd, nog niet in de kerk. Met vallen en opstaan wilde ik toch dicht bij God blijven, alhoewel ik ook het gevoel had Hem soms uit het oog te verliezen, Hem kwijt te raken. Bidden….tja maar bidden vond ik toch ook best moeilijk! Hoe kom ik dichter bij God? IK ontmoette een geestelijke die mij heeft geholpen en voor mij heeft gebeden. Hij bracht mij weer terug naar mijn Hemelse Vader waar ik nu nog steeds ben. Ik denk nog na over het trouwen in de kerk en de doop in water en geest waar ik sinds kort ook gesprekken over heb.
Op mijn werk spreek ik met collega's over gebeurtenissen die in de Bijbel staan. Zij willen er vaak wat over horen en dat is fijn. Laatst gaf ik ze uitleg over de engel Gabriël, een Hemelse boodschapper en Maria. en het groepje collega's, die om mij heen stonden werd steeds groter, geweldig vond ik het. Ik nodigde ze ook uit om mee te gaan naar de samenkomst waar ik tijdens die dienst mijn getuigenis zou gaan vertellen, maar helaas, er kwam niemand opdagen. Wel jammer, maar toch ben ik blij dat ik ze had uitgenodigd, want ik deed het voor de Heer die altijd kijkt naar het hart van ieder mens persoonlijk!
Dit is mijn getuigenis voor de Heer en voor iedereen die het wil lezen en horen.
Ton.