Nehemia 1:1-2:20
Inkeer en wederopbouw
De omstandigheden waaronder Nehemia leefde lijken wel een beetje op die van ons. 'Het gaat heel slecht met' (1:3) de kerk in grote delen van de wereld. De kerk lijkt wel gesloopt en wordt beschouwd als irrelevant of als mikpunt van spot.
In 445 v. Chr. was Nehemia er kapot van dat Gods naam niet werd geëerd. Het volk van God verkeerde 'in grote moeilijkheden' (v.3a, HB): 'De stadsmuur van Jeruzalem ligt nog steeds in puin en de poorten zijn in vlammen opgegaan' (v.3b, HB).
Nehemia was een ambtenaar die was opgeklommen tot een hoge positie in het Perzische bestuur. Hij was 'schenker aan het hof van de koning' (v.11b). Dit was een belangrijke positie. Hij was verantwoordelijk voor het voorproeven van de wijn van de koning en voor de bewaking van het koninklijk appartement.
Nehemia's reactie is een geweldig voorbeeld dat we kunnen volgen. Hij was een man van actie, maar hij begon al biddend omhoog te kijken. Zijn reactie bestond uit tranen, rouw, vasten en gebed (v.4). Hij begint zijn gebed met God te herinneren aan zijn liefde (v.5). Hij heeft berouw over zijn zonden en de zonden van het volk: 'Ik belijd de zonden die wij, Israëlieten, tegenover u hebben begaan, ook ik en mijn familie. Wij hebben u veel kwaad gedaan' (vv.6b-7a).
Hij eindigt zijn gebed met de vraag of God hem wil laten slagen (v.11). Zoals zo vaak moest hij zelf iets doen opdat zijn gebed zou worden verhoord. Hij zag het probleem en kwam in actie. Hij gaf een prachtige carrière op voor een leven vol gevaar, strijd en opoffering. Zo werd hij zelf de verhoring van zijn eigen gebed.
Artaxerxes merkte dat Nehemia erg verdrietig was (2:2, BGT). Toen de koning vroeg: 'Wat is dan je wens?' (v.4), bad Nehemia een 'schietgebed' ('een stil gebed tot de God van de hemel', v.4, HB). Ook dat is een goed voorbeeld om te volgen. Als je je in een situatie bevindt waarin je maar een seconde hebt om een beslissing te nemen, doe dan een schietgebed: 'Ik bad tot de God van de hemel, en antwoordde de koning' (vv.4b-5a). Hij had al eerder uitgebreid gebeden. Nu had hij alleen tijd om even snel naar boven te kijken voordat hij antwoord moest geven.
Zodra hij omhoog keek werd zijn verzoek ingewilligd en mocht hij naar Jeruzalem gaan voor de wederopbouw (vv.6-8). Nadat hij in het geheim de muren had geïnspecteerd (hij hield zijn plannen wijselijk geheim terwijl hij de situatie in ogenschouw nam), verzamelde hij het volk en vertelde over zijn plannen (vv.11-18). Na zijn gebed ging hij tot daden over.
Gedurende het hele proces bleef hij op God gericht en erkende steeds weer dat God hem had geïnspireerd en hem hiertoe in staat had gesteld: 'Omdat mijn God mij bescherming bood, gaf de koning mij de verlangde brieven' (v.8b; zie ook vv.12,18). Het kan zo eenvoudig zijn om voor iets te bidden en dan te vergeten om God te bedanken als de dingen zich ten goede keren. Maar Nehemia was zich er altijd van bewust dat hij afhankelijk was van God en gaf God de eer voor zijn succes.
Vertrouw erop dat God jou het vertrouwen en de kracht zal geven om door te gaan met zijn plannen, zelfs als je op weerstand stuit. In goede en slechte tijden keek Nehemia omhoog naar God: 'Het is de God van de hemel die ons doet slagen. Wij, zijn dienaren, beginnen met de herbouw' (v.20). Laat je niet van je door God gegeven taak afhouden als je wordt tegengewerkt. Vertrouw op God en ga door met je werk. Kijk omhoog en vertrouw erop dat God je zal laten slagen.
Heer, uw kerk ligt in puin. De muren zijn vernield. U roept ons op tot wederopbouw van uw kerk. Laten we omhoog kijken naar U en beginnen met de herbouw. Laat de God van hemel en aarde ons werk zegenen